Estas
últimas semanas están a ser especialmente bonitas para min, supuxeron un
pequeno recoñecemento a 12 anos de traballo, que me dan folgos para seguir loitando
nesta dura profesión.
|
A miña tapa "Galicia:terra, mar e aire" |
Coma
moitos xa sabedes, o dia 16 de xaneiro déronme unha boa nova, estaba
clasificado para a gran final do “I Concurso de Tapas e Pintxos de Paradores”
que se celebraría o dia 4 de febreiro en “Madrid Fusión”. Recibina con sorpresa
e moita ilusión, xa que, estiven durante varias semanas traballando para
conseguir unha tapa digna, xa que, non so me ia a representar a min, levaría ó
meu Parador, ó propio pobo de Cambados e por suposto o meu pobo natal O Hio,
ata a unha das feiras gastronómicas máis importantes. Era unha gran
responsabilidade, pero ia levala coa maior ilusión do mundo. Casualmente cumpríanse
10 anos da miña participación no “Campionato Nacional de Gastronomía”, no que acompañei
como axudante ó meu compañeiro Jorge Alonso, do Parador de Baiona. O ano
anterior acompañei tamén como axudante a Pedro Merino, o meu xefe durante os
meus primeiros sete anos no mundo da hostalería e o responsable de todo o que
sei como cociñeiro, no “Campionato Galego de Cociñeiros”.
|
Os finalistas (esquerda a dereita) Abel Llorente, Jose Antonio Morales, Antonio Moya, Marcos Serén, Benjamín Calero e eu |
O día 3
reuninme cos meus compañeiros de concurso en Alcalá. Con algún deles xa tiven o
pracer de coincidir, traballando no parador de Cambados, Marcos Serén. Na
categoría de xefes de cociña o propio Marcos Serén, representando o Parador de
Xixón, Antonio Moya, do Parador de Ronda e Abel Llorente, do Parador de Olite. Na
categoría de cociñeiros estaba Jose Antonio Morales do Parador de Trujillo,
Benjamín Calero do Parador de Cruz de Tejeda e por suposto eu.
|
Os gañadores Antonio Moya e eu co xurado, a presidenta e a técnica de restauración de Paradores |
O mellor
desta experiencia foi o compañeirismo e a axuda e o apoio que en todo momento nos deron para que todo saíse á perfección de
Rosa e Javier, do departamento de Restauración de Paradores.
|
Os finalistas co chef Mario Sandoval |
O dia
seguinte xa empezaban a notarse os nervios entre os compañeiros. Puxémonos de
camiño a “Madrid Fusión” ó chegar a sorpresa foi máxima ó ver na zona do
concurso uns carteis enormes coas nosas fotos que xa levaban expostos toda a
feira. Repasamos todos os puntos do protocolo e dos procesos do concurso co
equipo de restauración e fomos dar unha volta pola feira para relaxar nervios onde
nos encontramos con distintas estrelas dos fogóns.
|
Os finalistas co chef Pedro Larumbe |
|
Os finalistas co Topchef Peña |
Ás 14:00
horas daba comezo a montaxe da tapa, ante a atenta mirada da xente que estaban
a seguilo concurso, os nervios ían en aumento. Fun o primeiro en subir a facer
a presentación da tapa ante o xurado, fixéronme tantas preguntas que pensei que
xa non tiña posibilidades de gañar.
|
Eu ante a atenta mirada do Xurado |
Logo de
subir todos os participantes o xurado reuniuse para deliberar. Na categoría de
xefes, impúxose Antonio Moya , todo un crack dos fogóns e unha gran persoa. E
na miña categoría escolléronme a min, cando dixeron o meu nome e a xente comezou
a aplaudir, non era consciente de que estaban a darme o premio a min. A partir dese
momento non recordo moi ben o que pasou so recordo que subín o escenario e todo
eran bicos e felicitacións, unha sensación inexplicable, estaba nunha nube.
Nunca esquecerei esa sensación na miña vida.
|
Os gañadores Antonio Moya e eu coas tapas que nos levaron o premio |
Quero agradecer
todas as mostras de cariño e felicitacións que recibín esa tarde, quedei ata dúas
veces sen batería.
Toda unha
experiencia, o que veu a partir de ese momento e os días seguintes, entrevistas
para os xornais, chamadas da radio, entrevista na TVG…..algo que nunca pensei
que me puidera ocorrer.
Diego Cordeiro.
Deixo os enlaces da prensa:
Os enlaces das entrevistas de TV e Radio: